LIFE IS BEAUTIFUL, NOT EASY*
Bram, Amélie, Tijn & Laura van Hooven
Juist wanneer je kind gehandicapt blijkt en niets meer vanzelfsprekend is of uit zichzelf zal gaan, zet dat alles heel duidelijk in perspectief. En juist dan gaat er niets boven een gewone dag; een gewone dag met gewone dingen bij Villa Vrolijk. Juist daar voelt gewoon en vanzelfsprekend wat absoluut niet meer gewoon en vanzelfsprekend is in ons leven. Villa Vrolijk laat ons een “normaal” leven, leven.
Villa Vrolijk houdt van ze, denkt met je mee en is je zelfs vaak een stapje voor. En je ouders een stapje voor zijn, is
iets dat in het normale leven met een zich gezond ontwikkelend kind de gang van zaken is.
Onze Bram heeft vrienden (elke dag gaan we ze ’s avonds allemaal af, alle kleine en grote Villa Vrolijk-bazen:
“Waar is [naam]?…”).
– Bram kookt.
– Bram beleeft avonturen zonder ons.
– Bram gaat naar zijn eerste festival.
– Bram gaat op vakantiekamp zonder ons.
Schijnbaar heel normale dingen passend bij zijn leeftijd, en juist dat voegt Villa Vrolijk toe: zij voegen van buiten toe wat van binnen mist. Het vanzelfsprekende dat niet vanzelfsprekend is. Ze plaatsen onze Bram in een positie als autonoom persoon en laten hem grote broer zijn: Zijn zusje Amélie op kamp? Natuurlijk, want Bram is al geweest en dan wil je dat ook! Een spandoek voor bij je “Kinderen voor Kinderen”-auditie en niet zomaar één: nee, één van al je broers’ vrienden. Ze vertelt het nog met regelmaat. Ons persoonlijke hoogtepunt als gezin, dat we echt als “Villa Vrolijk-familie” beleven, is natuurlijk het jaarlijks terugkerende Sintfeest. Inmiddels onderdeel van onze eigen familietraditie.
Onze Bram gaat een nieuwe fase in: “Bram gaat werken.” En dan is er de “baan” (dagbesteding) die hij juist op dit moment heeft gekregen bij Villa Vrolijk: zo’n baan wil toch iedereen?! It takes a village to raise a child. Het kost een hele Villa Vrolijk om dat met Bram te mogen volbrengen. Villa Vrolijk met haar eigenheid, haar eigen vakjargon, merchandise, typerende kaartjes. En al deze symboliek is echt, heel echt: ze geven beeld en woord aan onze gevoelens en wat onze kinderen meestal niet kunnen uitdrukken. Zo maken zij ze onderdeel van de wereld, samen, in voor- en tegenspoed, en met oog voor iedereen!
Dit alles gaat niet vanzelf – liefde is een werkwoord! – maar altijd samen. Samen nemen we de hobbels en groeien we. We komen er samen altijd als winnaars uit en nooit als slachtoffers!
Lieve, lieve Villa Vrolijk-toppers, met moeder Anja aan het roer, maar stuk voor stuk voor jullie allemaal: heel hartelijk gefeliciteerd! We kunnen ons geen leven zonder jullie meer voorstellen. Jullie staan voor ons voor liefde, zorg en avontuur met onvergetelijke herinneringen. We kijken uit naar alle jaren en nieuwe fases die nog gaan komen.